WerkWorking Tuesday: werkende moeder is moe
Ik deed het weer. Ik moet dat ook niet doen en er geen gehoor aan geven. niet negeren, zoals vanmorgen of die morgen daarvoor, of daarvoor. Dat scheelt namelijk een hoop tijd op de vroege morgen. Tijd die ik gewoonweg niet heb. Want het zijn van een werkende moeder is soms best pittig. En niet alleen ’s morgens.
Mama is moe
Waar heb ik het over? Die wekker. Of liever gezegd: mijn telefoon met het meest irritante wekkergeluid dat je maar kunt instellen. Afijn, die wekker druk ik steeds vaker uit. Ik snooze mij een ongeluk en stel het opstaan langer uit dan ooit te voren. Deze mama is moe. Toe aan uitslapen. Al denk ik dat een paar uurtjes uitslapen echt geen zoden aan de dijk zet. Ik kan beter in een winterslaap gaan van pak en beet een jaar of 2. Laten we niet lullig doen.
Niet meer op kunnen staan
Maar goed, dat gaat dus niet. Uitslapen trouwens ook niet. In plaats daarvan sta ik elke ochtend (althans, dat is het streven) om 6:00 uur ’s ochtends op om in 2 uur tijd mijn kroost gewassen, gestreken en voorzien van ontbijt op tijd bij de kinderopvang te krijgen. En deze mama op tijd op haar werk te laten komen. Maar de realiteit is anders. Want er gaat met gesnooze sowieso al een half uur verloren in de toch al veel te krappe ochtendplanning. Simpelweg omdat deze mama niet (meer) op kan staan.
Ik leidde voordat ik moeder was een luizenleventje
Vroeger had ik daar geen last van. Ik sprong meteen mijn bed uit wanneer de wekker ging. Hup, onder de (veel te warme maar wat is dat fijn) douche. Met opstaan had ik totaal geen moeite. Ik had dan ook totaal geen haast. Hoefde alleen mijzelf te voorzien van kleren en ontbijt. Nu zijn daar 2 (niet meewerkende) minimensjes bijgekomen. Hoewel ik toen al dacht dat ik het druk had, nu pas weet ik wat een luizenleventje ik leidde pre moederschap.
Té druk
Dat ik moe ben, komt simpelweg omdat ik het zo druk heb. Niet omdat mijn kroost niet doorslaapt. Dit doen ze namelijk wel aardig. Doen ze dit niet, dan plukken we ze heel principieel en opvoedkundig-onverantwoord uit hun bed om gezellig met z’n allen in 1 bed verder te slapen. In een toch al veel te druk dagschema is het nachtschema (lees: slaap) ons meer dan heilig.
Werken en het moederschap
Het hebben van 2 kinderen én full time werken, dat gaat je gewoon niet in de koude kleren zitten. Waar ik voorheen zeeën van tijd had voor van alles, doe ik nog steeds dezelfde dingen maar dan in de schamele tijd die ik over heb.
F#ck het huishouden
Want daarvan denk ik toch steeds vaker: f#ck it! Laat de boel maar de boel. Dan maar geen gestreken goed in de kast, dan maar even niet gestofzuigd, dan maar even wat langer tegen een vol aanrecht aankijken. Zo heb ik sinds een tijdje ook een schoonmaakster in huis gehaald. Voor elke moeder die (full time) werkt, kan ik dat meer dan aanbevelen. Want die haalt gelukkig de scherpe schoonmaakrandjes er een beetje van af.
Met tijd en ruimte voor mijn kinderen, mijzelf en mijn huis
Ik ben dus moeder (vol overtuiging en ik zou echt NOOIT anders willen), én ik werk, én ik doe het huishouden én ik probeer dan ook nog mijn eigen hobby’s te onderhouden. Maar het lukt allemaal wel. Elke dag sta ik op en elke dag ga ik weer (moe, maar voldaan) naar bed. Met tijd én ruimte voor mijn kroost, mijzelf en heel soms nog wat voor het huishouden.
