Ode aan papa’s: wij zijn jullie dankbaar!

Ze hebben het zwaar, die papa’s, heus. Dat mag best eens gezegd worden. Het kersverse vaderschap gaat je niet in de koude kleren zitten. En met een hormonaal loeder naast je zijde, wordt het er niet veel makkelijker op. Maar ‘hang in there’, ‘better times will come’… promiss.

Alsof je het al jaren doet

Papa zijn is niet gemakkelijk. Niet alleen heb je ineens de verantwoordelijkheid voor één of meerdere kleine wezentjes die jou zomaar ineens uit het niets papa noemen. Ook moet je deze zelfde kleine wezentjes verzorgen alsof je dat al jaren doet. Je doet ze met gevaar voor eigen leven én hun leven in bad. Je wurmt mollige armpjes en beentjes in hippe babykleertjes. En je verruilt stinkende poepluiers (op de vroege morgen) voor schone exemplaren.

Papa’s ruilen in

Je bouwt torens van duplo. Je leest voor uit simpele boeken met grote letters. Je kijkt verplicht naar te vrolijk zingend en dansende poppen op TV en ruilt daarvoor jouw favoriete TV programma in. (En voor de meisjespapa’s) je maakt vlechtjes in haartjes en drinkt denkbeeldige thee uit ieniemini kopjes. Je wandelt uren achter kinderwagens, sjouwt met maxi cosi’s, fietst met vrouwelijke mamafietsen met kinderzitjes door het centrum.

Romantisch is anders

Je hoort de hele dag (en nacht) niet anders dan gehuil, ge’papa’, ‘ik wil niet’, ‘ik lust niet’ en ander baby- en peutergeraas. En hoewel je stug doet alsof je ’s nachts niks hoort, wakker wordt je er stiekem toch van. Je hebt dus, net als mama, chronisch tekort aan slaap terwijl je (full-time) werkt. En als klap op de vuurpijl deel je ook nog je bed met niet alleen maar meer je vrouw, maar nu ook met je kroost. Romantisch is anders.

Alles wat je doet is fout

Over romantiek gesproken, daar is al tijden ook nauwelijks sprake meer van. Bijna ieder uur worden de kids voorzien van heerlijke warme knuffels, aaitjes over hun bol en liefdevolle zoentjes. Jij moet het doen met alleen een sneer wanneer je niet het speelgoed dat over de vloer bezaait ligt, hebt opgeruimd. Of niet het fruithapje op tijd hebt gegeven. Alles wat je doet is fout. Alles wat je niet doet ook. Je doet je uiterste best, maar gezien wordt dat niet.

Zij is niet meer

De vrouw waar jij zoveel jaar geleden verliefd op werd. De soul mate die dezelfde interesses en idealen had als jij, is niet meer. Zij is sinds het moederschap veranderd in een hormonaal wicht dat klaarblijkelijk vindt dat jij alleen maar in de weg zit, staat of ligt. Ze is veranderd in een moeke. Zo’n een die jullie vroeger altijd vervloekten wanneer jullie hand in hand een schoolpleintje voorbij liepen. Zo’n vrouw met ongekamd haar en weinig tot geen zin om zich druk te maken om haar eigen uiterlijk, laat staat om haar relatie met de papa des huizes.

Alleen nog maar kinderen

Bovendien lijkt deze vrouw zich alleen nog maar te bekommeren om haar bloedjes van kinderen. Ze is in haar nopjes wanneer kindlief zo leuk heeft gespeeld op het kinderdagverblijf. Hoe jouw dag is verlopen, is klaarblijkelijk een stuk minder interessant. Die nieuwe broek en dat pas gekapte haar zijn haar ook nooit opgevallen. Maar vervolgens wordt er wel uren tijd gestoken in de met zorg uitgezochte outfits van het jonge spul.

Vergeet het nooit

Papa’s, wij weten dat! Maar papa, vergeet één ding nooit. Zonder jullie waren die bloedjes van kinderen er niet geweest. En daar zijn wij jullie echt mega dankbaar voor. Maar daarvoor niet alleen. Dankbaar zijn we voor alles wat jullie doen voor en met onze kids. Voor de steun die jullie ons geven in de pogingen die we doen om onze kinderen een beetje verantwoord te laten opgroeien. Voor de liefde die jullie ons blijven geven, ondanks alle tegenwicht die jullie van ons krijgen. Jullie zijn de rots in onze branding, wat moesten we zonder jullie. En echt waar: ‘better times will come’. De kinderen worden groter, de nachten weer langer en het humeur van mama beter…. beloofd!