Mag ik het zeggen? Ik ben trots op 2017, op naar 2018

Het einde van het jaar is hier! Ik word altijd een beetje melancholisch dan… Het is zo’n periode dat je terugkijkt naar het afgelopen jaar. Wat heb je wel of niet bereikt en waarom? Wat waren de spreekwoordelijke lows en wat de highs? Wat gaan we volgend jaar doen, anders beter of helemaal niet meer? Kortom, het einde van 2017 betekent terugkijken, maar ook vooruit. En dat lees je allemaal in deze blog.

Nog niet zo lang geleden werd ik gevraagd om de ’trots op mij TAG’ in te vullen. Linda van  volmaakt-onvolmaakt.nl bedacht deze bijzondere vragenlijst en ik werd door collega blogger Gera van Huismama uitgenodigd om hem ook in te vullen. Nu ik toch al van plan was een terug- en vooruitblik-achtige blog te maken, kwam deze vraag natuurlijk als geroepen.

Terugblik 2017

#1. De blog en mijn toekomstvisie

Bloggen doe ik nu een jaar of twee, actief. Wat ooit begon met het ‘van mij afschrijven’ van mijn verdriet kort na het overlijden van ons dochtertje, groeide uit tot deze blog, waar ik nu alweer twee jaar redelijk actief mee bezig ben. Mijn eigen domein en website heb ik al veel langer, want dat is ooit ontstaan om mijn grafische werkzaamheden als ontwerper op te etaleren. Bloggen daar dacht ik niet aan. Tot ik andere blogs begon te lezen, in eerste instantie ten tijde van het ziek zijn en overlijden van ons dochtertje. Al die inspirerende verhalen hebben mij doen besluiten ook ons verhaal te delen. En zo ontstond de blog over het Het sterkste meisje.

Wij kregen een tweede kindje, dat in alle gezondheid mocht opgroeien en ik besloot om ook de leuke kant van het moederschap te gaan belichten. Ik haalde namelijk enorm veel voldoening uit het schrijven an sich. Zonder ook maar iets te weten, veranderde ik mijn grafische, online portfolio in een blog en ik begon. In de afgelopen twee jaar heb ik veel geleerd, nieuwe (online en offline) relaties opgedaan en ik ben gaan schrijven voor het online platform Moodkids. Alle waardering die ik het afgelopen jaar kreeg voor mijn verhalen, de leuke samenwerkingen die ik heb mogen doen, daar ben ik allemaal trots op!

In 2018…

… ga ik door, dat is een ding dat zeker is. Ik haal er té veel voldoening uit om er mee te stoppen. Wel heb ik besloten er geen halszaak meer van te maken. De wens om te groeien heb ik daarom wat laten varen. Ik leg er geen druk meer op. Want het is een passie en ik merk dat alleen door te bloggen vanuit mijn passie, mijn verhalen écht blijven. Ik wil dicht bij mij zelf blijven staan, groei of geen groei. Ik ben wie ik ben, en ‘what you see is what you get.’

#2. Grafische werkzaamheden

Eigenlijk is het een vervolg op bovenstaande. Want het is mede dankzij mijn blog dat ik me met nóg een passie meer heb mogen bezighouden het afgelopen jaar. Juist, grafisch ontwerpen. Voor Moodkids heb ik al verschillende leuke grafische opdrachten mogen verzorgen. Maar ook via mijn website krijg ik steeds vaker aanvragen om opdrachten te doen. Het is ook dé reden dat ik halverwege dit jaar besloot naast mijn blog, ook de grafische kant van mijn bestaan weer een plek te geven op dit domein.

In 2018…

… ben ik voornemens mijn werkzaamheden als grafisch ontwerper verder uit te breiden. Ik wil me meer gaan focussen op deze tak van sport. Wellicht breng ik zelfs wel een duidelijkere scheidingslijn aan tussen de twee werelden: mijn blog en mijn grafisch ontwerpstudio.

#3. Ik ga weer leren

Ik heb lang getwijfeld wat ik nou precies wil met mijn toekomst. Ik heb de arbeidsmarkt verkent en ook heb ik andere kansen en mogelijkheden onderzocht. Doordat ik zo veel voldoening haal uit het bezig zijn met digitale communicatie, stond voor mij als een paal boven water dat ik in elk geval daar iets (meer) mee wil gaan doen. In mijn huidige job in de marketing, krijg ik nu die kans. De kennis die ik opgedaan heb privé, neem ik nu al mee in mijn huidige functie en ik mag mij daar in de toekomst nog meer op gaan richten. Dat is de reden dat ik heb besloten mijn kennis op het gebied van digitale communicatie te gaan vergroten en deels terug in de schoolbanken te kruipen.

In 2018…

… door het bloggen heb ik dus ontdekt dat het bezig zijn met digitale communicatie, naast grafisch ontwerpen en mijn andere creatieve bezigheden, één van mijn passies is. Digitale communicatie heeft mij altijd al getrokken, maar ervoor geleerd heb ik nooit. Althans, 10 jaar geleden wel, maar die online wereld is nogal veranderd. Door te bloggen heb ik deze digitale communicatiewereld herontdekt. En ik wil daar dolgraag meer van te weten komen. Ik wil mijn kennis dus graag gaan uitbreiden en de lang gekoesterde droom om nog een studie te doen, in vervulling laten gaan.

#4. Mijn rol als werkende moeder

Vol overgave stortte ik mij vier jaar geleden in het werkende moederschap. Van te voren had ik nooit kunnen bedenken wat dit betekende. Het is rennen en vliegen tussen kinderopvang, werk en thuis. Het is regelen, plannen, regelen en nog eens plannen. Het is overgeven aan onmacht wanneer je kinderen ziek worden en je eigenlijk had moeten werken. Het is schipperen tussen uitval van oppas en roostervrije dagen, waarop je eigenlijk had moeten werken. Het vergt een hoge mate van flexibiliteit en dat is mij niet in de koude kleren gaan zitten. Maar ik heb het gered. En hoewel ik eigenlijk dit hele jaar dacht dat het werkende moederschap misschien toch niet wat voor mij is, kwam daar enkele maanden geleden ineens een kentering in. Want, het jaar is bijna om en ik ben er nog. Ik voel mij lichamelijk en geestelijk weer sterker worden en ik heb keuzes gemaakt waardoor ik mijn toekomst weer wat rooskleuriger inzie. Ik ben blij dat ik het vol heb weten te houden.

In 2018…

… blijf ik werken. Sterker nog, ik ga zelfs proberen weer een studie op te pakken. Wordt dat niet te druk? Wellicht! Anderzijds geloof ik erin dat als je dingen doet waar je energie van krijgt, het ook lukt. En ik wil nou eenmaal dolgraag verder in digitale communicatie. Niet in de laatste plaats om weer zin en motivatie te krijgen in het werk dat ik nu doe.

#5. Mijn rol als moeder, partner én vriendin

Oke ik werk, en dat vergt f#cking veel van deze moeder. Maar daarnaast, ben ik ook gewoon nog moeder voor mijn twee oogappels. Ondanks dat ik veel werk, was ik er bij elke mijlpaal en heb ik enorm veel leuke dingen kunnen en mogen doen met mijn twee boys. Ik heb niet het idee dat ik ze door mijn werk tekort heb gedaan. Naast het zijn van moeder, ben ik ook nog partner. En ook die rol heb ik, weliswaar in minder mate want dat krijg je als je (kleine) kinderen hebt, vervuld. Ook als stel wisten wij tijd voor elkaar te maken. Deden we leuke dingen samen, gingen we uit eten, bezochten we samen markten. We gingen zelfs een weekendje samen weg. Als klap op de vuurpijl heb ik ook nog een sociaal leven, dat ik in stand heb weten te houden. Want ik mocht veelvuldig uit met vriendinnen. Spontane bezoekjes, dagjes wellness, lekker wijnen bij elkaar, uit eten gaan, you name it. Aan socialiteit gelukkig geen gebrek.

In 2018…

… kan er meer bij? Je zou zeggen van niet. Toch wil ik mijn rol als partner meer gaan vervullen. Misschien toch wat vaker de jongens uit logeren sturen om er samen eens tussen uit te gaan. Onze relatie is goed, erg goed als ik het soms vergelijk met anderen, maar toch mis ik onze tijd samen. En daar wil ik graag wat meer tijd voor vrij maken.

Bye bye 2017, welkom 2018

Zo, dit was de invulling van mijn persoonlijke trots op mij top 5, met een terugblik naar het afgelopen jaar en een vooruitblik naar het komende jaar. Een jaar waar ik nu al naar uitkijk. Een jaar waarin onze oudste zoon voor het eerst naar school zal gaan. Een jaar waarin we weer op vakantie mogen met ons gezin, naaste vrienden én familie. Een jaar waarin we er hopelijk ook financieel wat op vooruit zullen gaan, vanwege veranderingen. Een jaar dat wellicht nog veel meer gaat brengen.

Rest mij eigenlijk alleen nog te zeggen: dank aan al mijn volgers voor jullie toegewijde aandacht. Maak er een onvergetelijk, fantastisch uiteinde van en een even zo geweldige nieuwe start!

“Cheers!”

Neem je deze TAG over? Super leuk! Ik zie het graag in de comments. En om aan de ‘aloude’ traditie te voldoen, tag ik hierbij ook twee dames om deze mooie TAG in te vullen. Want ik ben erg benieuwd waar Sheila van Be innefable trots op is, net als Maaike van 31flowers.

Spelregels van de Trots op mij-tag:

Voor iedereen die de TAG gaat overnemen, op de valreep hierbij nog even de spelregels. Want hoewel het in de meeste TAGs goede gewoonte is om gewoon een aantal vragen te beantwoorden, deed Linda het toch even anders.

1. Je bent natuurlijk hartstikke trots op je kinderen of de mensen om je heen, maar bewaar dat voor een ander verhaal. Deze tag gaat alleen over jou!
2. Kijk alleen naar 2017. Waar ben je enorm trots op wat je het afgelopen jaar gedaan hebt? Onthoud: het hoeft niet groots te zijn. Ook op kleine dingen kun je enorm trots zijn.
3. Probeer er echt vijf te noemen. Je hebt een heel jaar om uit te spitten. En als je ze opgeschreven hebt, voel je je instant beter. Beloofd!
4. Tag een paar medebloggers. Geen verplichte aantallen, mag je helemaal zelf weten.
5. Link even terug naar de bedenkster van deze TAG: Linda van volmaakt-onvolmaakt, wel zo aardig!

Waar was jij het meest trots op het afgelopen jaar?