Het is weer zo’n dag

Het is weer zo’n dag, wanneer ik naar jou kijk en ik zie je vrolijke lach… Wanneer je vrolijk babbelend aan tafel zit te smullen van je broodje, en in je stoere outfit het babyschooltje binnenloopt. Mij uitzwaait voor het raam en wanneer ik jou van achter het raam hoor roepen ‘mama’. Een gelukkig moment, maar meteen ook zo dubbel. Ik wil niet zielig doen, want ik ben een dolgelukkige mama. Maar ik ben ook een verdrietige mama. ik ben de mama van ons in gezondheid blakend Hollands welvaartje, én de mama van een klein, fragiel, sterretje hoog in de hemel. Op dit soort dagen dan denk ik aan Jasmijn. Ook Jasmijn had hier moeten zijn. Met een vrolijke lach, babbelend aan tafel, in een stoere outfit hand in hand, samen met de koekepeer de babyschool binnenlopend, mij uitzwaaiend voor het raam en roepend…’dag mama’.

‘…Dag mama’

Soms heeft deze mama er behoefte aan om het te delen… Delen dat er niet alleen geluk, eerste stapjes, snotneusjes, nieuwe kleertjes, heel veel nieuwe kleertjes en ander babymoois bestaat. Maar dat er ook nog een andere kant is. Een andere kant van deze mama. Ik deel mijn verhaal via hetsterkstemeisje.roelina.nl.