Dit wil je niet missen...

Bevallige verhalen #9:  de 5 ongemakken van het 3e trimester

Het 3e trimester is fully up and running. Hoewel ik met mijn totale gewicht echt nog lang niet zo ontevreden ben, lijken alle extra’s kilo’s zich voornamelijk op en rond mijn buik te hebben verzameld. Mijn (prachtige, dikke, ronde) zwangere buik begint nu dus echt de nodige ongemakken met zich mee te brengen. Zwanger zijn is absoluut een wonder maar ook een ‘hell of a job’. En in dit stadium van mijn zwangerschap vind ik dat ik daar best even over mag klagen. Dus bij deze: de 5 ongemakken van het 3e trimester.

3etrimester

Aankleden duurt minstens een half uur langer

Waar je in het 1e en ook 2e trimester nog prima uit de voeten kon, is aankleden, douchen en je klaar maken voor je werk ’s ochtends nu echt een missie an sich geworden. Sowieso is het uitzoeken van enigszins charmant en comfortabel zittende kleding al een hels karwei in deze termijn, laat staan ze aandoen. Trek voor dit ochtendritueel dus gerust een half uurtje extra uit. Want na het aantrekken van een paar sokken, al puffend en zwetend onder de warme douche vandaan komend, hangt je tong al op je knieën (bij mij wel in elk geval). En dan mag je hopen dat je de rechtersok niet per ongeluk aan je linkervoet hebt getrokken, want hé, dat zien we natuurlijk niet. Nou, en dan hebben we het nog niet eens gehad over het omhoog heisen van je broek of het aantrekken van de bovenkledij. Zitten je kleren fatsoenlijk? Dan ben je eigenlijk alweer toe aan een middagdutje.

Je verzorgen beneden de gordel  is praktisch onmogelijk

Die buik, die zit nogal in de weg, zoveel mag duidelijk zijn. Alles wat zich dan ook beneden de gordel afspeelt, is vrijwel onzichtbaar geworden. Zei ik net iets over het aantrekken van sokken? Dan heb ik het dus nog niet gehad over het scheren van je benen (of een nog grotere uitdaging: je bikinilijn). Dit is in deze termijn echt een ‘puur op de gok’ kwestie geworden en we hopen dan ook van ganser harte dat we er straks, tijdens de bevalling, een beetje florisant bij liggen. Want het zou zo maar kunnen zijn dat we een paar spots hebben overgeslagen, je ziet het gewoon weg niet. Teennagels is ook zo’n dingetje. Nou lakte ik ze al nooit, maar al zou ik dat willen, ik zou echt niet weten hoe. Knippen is al net zo’n onmogelijke opgave geworden trouwens. Probeer je knieën maar eens op te trekken als die grote (prachtige, ronde zwangere) buik inde weg zit. Een behoorlijke ‘no go’ dus.

Bukken is tamelijk oncharmant

Ging je voorheen altijd door je knieen wanneer je iets oppakte? Zoals het hoort? Beter voor je rug, bla, bla. Wil nie meer! Probeer al dat extra gewicht maar eens vanuit kniestand omhoog te krijgen. Wordt trouwens door bekkentherapeutes ook ten strengste afgeraden, je rug heeft bij deze termijn al genoeg te verduren. Niet doen dus. Enige optie is dan om heel zo niet charmant met gestrekte benen te bukken. Dan mag je hopen dat je een broek aan hebt die dit een beetje aan kan allemaal, want anders koekeloert men ook nog zo in je bouwvakkerspleet. Kun je het je voorstellen? Not a pretty sight.

Plassen moet je om de pak en beet 10 minuten

Dacht je dat je in het 1e en 2e trimester al vaak naar de wc moest? Dan help ik je uit de droom, dat word alleen maar erger. Naarmate je baarmoeder groeit, krijgen je organen, waaronder dus ook je blaas, steeds minder ruimte. Kortom je blaas wordt een stukkie kleiner met als resultaat, je moet vaker plassen, heul vaak. Met een beetje mazzel (en die mazzel heb ik) dan danst je kleine spruit ook nog eens fijn op dat kleine blaasje waardoor je al helemaal het gevoel hebt dat je beter op de wc had kunnen blijven zitten. Het is een soort van blaasontsteking maar dan zonder de ontsteking. Als je die er al niet bij hebt, want daar ben je als zwangere ook nog eens extra vatbaar voor.

Lekker slapen is verleden tijd

Ik ben een buikslaper pur sang. Dus lekker slapen is al een tijdje passe. Maar sinds het 3e trimester worden de nachtelijke uurtjes meer opgevuld met het naar de wc gaan en naar het plafond staren dan slapen ben ik bang. Op mijn buik slapen lukt niet, maar op mijn zij is ook al redelijk kansloos geworden. Gewapend met kussen onder mijn buik en tussen mijn benen  probeer ik nog enige comfortabelheid te creëren. Dan heb ik het nog niet gehad over de nachtelijke escapades van de mini koekepeer inside, die, zodra zijn mama 2b even denkt weg te dommelen, het op een schoppen zet. En is het dan net even rustig, en denk je YES kan ik eindelijk slapen, moet je weer plassen. Om over de kramp in je kuiten, tenen en voeten nog maar te zwijgen. Resultaat? Nachtbraken. En na 3 zwangerschappen weet ik inmiddels dat de quote ‘oh, dat slaaptekort haal je straks wel weer in’ complete nonsense is. Dat haal je niet in, in elk geval niet het eerste jaar. Super!

Dus voor alle mama’s 2b….. Beware! Ja, zwanger zijn is mooi, prachtig, een geschenk en een wonder, maar het is ook pure topsport. En dat moest ik echt even kwijt.

Roelove inspireert | grafisch ontwerp en persoonlijke blog

Roelove inspireert | grafisch ontwerp en persoonlijke blog