Mama dagboek #55: ikke ook, mijn, ikke zelluf

Peuterlief praat alsof zijn leven ervan afhangt momenteel. Zijn spraak ontwikkelt zich in een ijltempo. Anders gezegd, meneertje lult je de oren van de kop. Maar meneertje is ook 2. En daarbij horen ook een aantal typisch voor 2-jarige uitspraken bij. Uitspraken die hij te pas en te onpas laat horen, te weten: “ikke ook, mijn en ikke zelluf.”

“Ikke ook” 

Of ook wel “Finne ook”, is er zo eentje. Maakt eigenlijk niet uit wat je zegt of wie het zegt, op alle mededelingen volgt een “ikke ook?” “Ik ga de honden uitlaten” wordt door peuterlief beantwoord met “ikke ook honde uilate?” Ik ga even de was ophangen, “Ikke ook was opange.” “Ik moet nog even boodschappen doen”, Finne ook boodschappe doen?” “Papa moet werken”, “Finne ook werke.” Ook op de opvang of bij de opa’s en oma’s wordt het “ikke ook”-en volop beoefend. Wanneer de kindjes met de bal spelen op het kinderdagverblijf, ” ikke ook bal pele”, Als opa een visje gaat halen, “Finne ook visje hale?” Of wanneer oma zegt “Oma gaat naar huis”, ikke ook na huis”.  Wat je ook zegt en wie het ook zegt… alles is “ikke ook!”

“Mijn!”

Weer zo’n gevleugelde, typisch 2-jarige, uitspraak van de koekepeer himself. Want ook alles is “mijn!” Pak je bijvoorbeeld zijn bordje van tafel om af te ruimen, dan wordt dit gevolgd door een “mijn bodje.” Zet je iets aan de kant waar hij mee aan het spelen is omdat je er toevallig langs moet, “mijn auto.” En ook als 1 van de honden er met zijn speelgoed vandoor gaat, of beter nog, wanneer de kleine man met het speelgoed van de honden er vandoor gaat en deze het vervolgens weer terugpakken, “mijn bal.” Kortom, alles is van “mijn!”

“Ikke zelluf”

“ikke zelluf”, hoort er natuurlijk ook helemaal bij! Nou is dat natuurlijk ontzettend goed dat hij graag alles “zelluf” wil doen en daar laten we hem ook zoveel mogelijk zijn gang in gaan. Want daar hebben we straks alleen maar profijt van niet waar? De trap aflopen bijvoorbeeld, “ikke zelluf.” Zijn jas aan doen, “ikke zelluf jas aan doen.” En ook aan de hand lopen, in zijn buggy zitten of op het meerijdplankje van de wandelwagen staan, worden steevast met een “ikke zelluf lope” bestempeld.

Gevleugelde peuteruitspraken dus die elke peuter vroeg of laat ten gehore brengt. Soms uitermate irritant en verre van efficiënt. Maar aan de andere kant ook oh, zo leuk en om ontzettend trots op te zijn!

Welke gevleugelde uitspraken doen jullie peuters?