Sprookjesbos, volk van laaf en andere Efteldingen in de Efteling

Afgelopen weekend was het zover, ons uitje naar de Efteling. Oma die lang geleden voor ons gespaard heeft bij de AH voor korting op Eftelingkaarten, verrasten we eveneens met een kaartje. Met oma en ons gezinnetje dus ’s morgens voor de middag al vroeg op weg naar het verre zuiden, op weg naar Kaatsheuvel.

Op weg naar de Efteling

Een vlotte rit bracht ons in minder dan 1,5 uur op de plaats van de Eftelbestemming. De kleine man was er overduidelijk klaar voor, al wist meneer natuurlijk niet waar de reis heen ging, maar luid gekraai vanaf de achterbank deed niets minder dan vermoeden dat de peer goed gemutst was. Waar we op hoopten gebeurde gelukkig vrijwel meteen toen we de straat uitreden. Hij viel in een diepe slaap en ontwaakte een kleine 1,5 uur later op de parkeerplaats van het pretpark der pretparken. Zo konden we de dag uitgerust beginnen en daar had iedereen baat bij.

De Efteling, een andere kant van het park

Ikzelf heb als kind ook de Efteling wel eens van een bezoek voorzien, echter zoals deze keer heb ik het nog nooit beleefd. In plaats van in de achtbaan, wild water baan en andere wilde attracties, liet dit Eftelingbezoek mij een heel andere kant van het park zien. Het sprookjesbos, het volk van laaf, de trollenkoning, de sprookjesboom, de droomvlucht en het Carnival Festival waren dit keer onderdelen van ons Eftelingbezoek.

Het sprookjesbos

Het peertje vond het allemaal even leuk. Vooral het kabouterdorp met de levensgrote – en even zo groot als hijzelf – kabouters, maakte grote indruk op hem. Ook de sprookjesvoorstelling bij de sprookjesboom werd met luid gekraai toegejuicht door de kleine man. Vrolijk deed hij mee met alle kindjes toen de wolf of roodkapje het publiek vroegen om ‘YEAH’ te roepen… “YAAH”, klonk het dan vanaf mijn schoot. Want al die grote, sprekende poppen die wild heen en weer dansten over het podium, de luidde muziek en harde geluiden die uit de boxen naast het toneeltje galmden, waren toch ook best een beetje spannend… Dus af en toe kroop hij dicht tegen me aan om vanaf een veilige plaats het sprookjestoneel te aanschouwen.

De droomvlucht

Ook tijdens de droomvlucht viel het kleine mondje van de koekepeer open van verbazing. Hoewel wachtende in de lange rij de slaappietjes al sterk hun intrede hadden gedaan, waren deze in een klap verdwenen toen we met zijn vieren plaats namen in het droomvlucht karretje. De mooie kleuren, vele lichtjes, vrolijke liedjes en eveneens levensgrote poppen met vleugeltjes (elfen) die voor zijn kleine ogen heen en weer zweefden, werden vol bewondering en onbegrip aanschouwd. Wat moet dat een indruk maken op zo’n kleintje, dacht ik nog bij mezelf. Nog niet wetende waar hij naar kijkt.

De Efteling, het maakte indruk

Toch vond hij het blijkbaar allemaal leuk. Zo leuk dat van slapen in de wagen niets kwam (we dachten; ach, hij pakt nog wel een half uurtje slaap mee in de buggy, maar niets was minder waar). Moe zat meneertje in zijn wagentje of hing op papa’s arm, maar geen moment wilde hij missen van dit Efteling spektakel. Zelfs toen we tegen de avond weer in de auto op de terugweg waren, was meneer nog wakker. Na een half uur viel de kleine peer pas in een diepe slaap. Met gebalde vuistjes droomde hij zienderogen van de vele nieuwe indrukken die hij opdeed tijdens deze dag.

Een indrukwekkende dag die ervoor zorgde dat meneer die nacht uiteindelijk maar moeilijk in slaap kon komen. Gelukkig veilig tussen zijn papa en mama in durfde hij het wel aan om te gaan slapen en vermoedelijk te dromen over de gekke mannetjes met baarden en rode puntmutsjes, de zwevende wezentjes met vleugeltjes, pratende bomen, ezels die muntjes poepten, vuurspuwende draken, wolven, geitjes, en nog veel, veel meer.

Mijn conclusie; dit is werkelijk het mooiste pretpark van Nederland en hier komen we zeker nog een keer terug! Terug wanneer de kleine man iets groter is en zich beter beseft van al het moois om hem heen.

Wat is jullie favoriete pretpark?